[ներգործական բայ]
1. Կտրուկ շարժումով դիպչելով մեկին կամ մի բանի՝ իրենից հեռացնել, բոթել:
2. Թեթև հարվածով մեկին նշան անել՝ ուշադրությունը մի բանի վրա հրավիրել:
3. Հենվելով մի բանի՝ ուժով մղել՝ շարժել որոշ ուղղությամբ:
4. (սպորտային) Ուսերին հավասար պահելով՝ կտրուկ շարժումով բարձրացնել գլխից վեր (ծանրաձող, քար ևն):

նբ. 1. Բոթել, մշտել, հրմշել, հրմշտել, հրմշտկել, խթել, մղել, թնդել, դնթել, ցնցել, շարժել, քշել, գրթցել Լուսովյ, արմնկե;, արմնկաւհարել խրմունկովշ, (հզվդ.) շպռնել, մտղել, առաջ քշել, (բրբ.) կեւհել, բռթել, բոթբթել, բրդբրդել, հրնտել, հրմրկել, գռշտել, բշտել, բշտբշտորել, մխել, մխտել, մխթել, մշտել, մլշկել, մլշտել, կտել, մլել, մտղել, զոնթել, ճխմխտել, ճխմռտել, ճխտել, դմշկել, տմշկել, տմշկլել, պեճել, մղտռկել, մսխլել: 2. Տեն Զուգավորել:

մոտ քաշել

եցի Толкать, толкнуть.