1. [ածական] Մի ծանրության հանդեպ որպես հավասարակշռող հանդիսացող:
2. [գոյական] (մեքենայական) Մեխանիզմների ու կառուցվածքների մեջ գործող ուժերին հավասարակշռող ծանրություն:
3. (ռադիոգործ) Արտաքին ալեհավաքի լարի հողակցում:
4. (փոխաբերական) Հակազդելու՝ հավասարակշռելու միջոց:
5. (արևմտահայերեն) Հսկողություն:

ա. 1. Զուգակշիռ, հավասար, հավասարակշիռ, միակշիռ, նույնակշիռ, (Րւզվդ.) հակաքարշ, հականժար: 2. Տես Ներհակ:

համակշիռ

1. ա․ Равновесный. 2. գ. Противовес. 3. գ. (փխբ.) Противодействие, противовлияние. ◊ Ի հակակշիռ в противовес