(ժողովրդական)
1. [մակբայ] Հարցման դրական պատասխան՝ այո՛ այդպե՛ս նշանակությամբ: Գալի՞ս ես: - Հա:
2. Հարցական բառ՝ այո, այդպես է, համաձայն ես նշանակությամբ: - Խաչիկը գործուղումից վերադարձել է: - Հա՞:
3. Ընդհատված խոսքը վերսկսելիս մոռացված կամ կիսատ թողած բան շարունակելու համար՝ և այդպես, արդ նշանակությամբ: Հա, այն էի ասում, ես նրան հետևեցի (Մուրացան):
4. Իբրև եզրակացություն՝ այդ դեպքում, քանի որ այդպես է նշանակությամբ:
5. Արտահայտում է զարմանք՝ անսպասելի բանի առթիվ մի՞թե, ես չգիտեի նշանակությամբ:
6. Արտահայտում է արհամարհանք՝ պա՜հ, հենց նշանակությամբ: Հա՜, դու էիր մնացել:
7. Խոսքին սաստկության՝ զորության՝ երանգ Է տալիս: Համա խոսում է, հա՜:
8. Արտահայտում է շարունակություն՝ կրկնվող բայի հետ՝ անընդհատ, շարունակ նշանակությամբ: Սայլերը գալիս էին, հա գալիս (Զ. Դարյան):
9. Ցուցական իմաստով՝ ահա, ահավասիկ նշանակությամբ: Եվ հա, էն էր մնում որ կրակի (Սարմեն):
10. Կրկնությամբ հա՜, հա՜: ՉԷ՜ մի: - Գալի՞ս է: Հա՜, հա՜, ինչպե՞ս չէ, կգա:
11. Կրկնությամբ՝ կասկածի արտահայտություն. իրավ, արդարև՞ նշանակությամբ:
12. Հա... հա.
ա) դժգոհության արտահայտություն՝ անընդնատ, միշտ նշանակությամբ: Հա՛ ասա, հա՛ ասա, լսո՞ղն ով է:
բ) Թե-թե, կամ նշանակությամբ: Հա՛ էսօր, հա՛ էգուց, մեկ է:

մ. ձ.
1. (խսկց.) Այո, Իհարկե:
2. Տես Ահա:
3. (հնց.) Օն, դեհ:
4. Անընդհատ, մի բերան (հա գափս է, հա խոսում է):

ոչ, չէ

մ., ձ. (խսկց.) Да. 1. Утвердительная частица. 2. Вопросительная частица со значением; разве? неужели? неправда ли, не так ли? Դուք ինձ սպասում էիք, հա՞։ Вы ждали меня, да? 3. В качестве вводного слова со значением: кстати, вот ещё. Հա, ասում են, որ... Да, говорят, что...! 4. В значении присоединительного союза. Գնում ես, գնում, հա սարեր, հա դաշտեր, հա գետակներ։ Едешь, а кругом горы, да поля, да речушки. ◊ Հա՛ հա՛ ну да! как так! Հա հա, չէ չէ՛- или да, или нет! (требование принять окончательное решение).