կաբինետի, [գոյական]
1. Աշխատասենյակ:
2. Հիմնարկության մեջ՝ պատասխանատու աշխատողի պաշտոնավարության սենյակ, առանձնասենյակ:
3. Սենյակ՝ տեղ, որը սահմանված է հատուկ պարապմունքների և դրանց անհրաժեշտ պիտույքների
համար:
4. Հատուկ սարքավորված սենյակ, որտեղ կատարվում են գիտական, բուժական, դպրոցական ևն
աշխատանքներ:
5. Առանձնասենյակի կահույքի լրիվ համալիր:
6. Ռեստորանում առանձին սենյակ նրանց համար, ովքեր չեն ցանկանում ընդհանուր դահլիճում
տեղավորվել:
7. (քաղաքական) Բուրժուական մի շարք երկրներում՝ գործադիր կառավարական մարմին, մինիստրների
խորհուրդ:

գ. Լ տես Աշխատ ասեն յակ, Առանձնասենյակ: 2. Մինիստրների խորհուրդ, դահլիճ (արևմտհ.), խորհրդարան (հնց.):

ի 1. տե՛ս Առանձնասենյակ։ 2. Кабинет (в учебном заведении для занятий по специальности). 3. Комплект мебели для кабинета. 4. Отдельная комната в ресторане. 5. Состав министров, входящих в правительство (в некоторых буржуазных странах).