[ներգործական բայ]
1. Ճանկռելով մաշկը պատառոտել: Զարկեց իրեն ու ծվատեց երեսը (Հ. Թումանյան):
2. Քերծել, խոցոտել, ճանկռտել (որևէ սուր գործիքով, փշերով ևն): Վարդը վարդ Է, բայց փշերով կծվատե (առած):
3. Ծվենների վերածել, պատառոտել, ճղճղել: Հագուստը՝ շորը ծվատել:
4. (փոխաբերական) Անգթորեն ծեծել, բզկտել, քրքրել: Որ ձեռս ընկնի՝ բզիկ-բզիկ կանեմ, կծվատեմ (Ս. Զորյան):
5. Հոշոտել, պատառոտել, կրտոր-կտոր անել: Առյուծը ծվատեց գոմեշին:
6. (փոխաբերական) Տանջահար անել, տառապանք պատճառել: Քո սիրով հոգիս ծվատեցիր:
7. (փոխաբերական) Կեղեքել, հարստահարել, ճնշել: Ծվատել են մեր ժողովրդին ավազակաբարո ցեղերը:
8. (փոխաբերական) Սիրտ կտրտել, վիշտ պատճառել: Ու հոգսը ծվատել Էր նրա սիրտն ու հոգին:
9. (փոխաբերական) Մաս-մաս անել, ցրել: Ծանր ու դանդաղ, վիթխարի անգղերի նման գալիս Էին ամպերը ծվատելով (Վ. Խեչումյան):
10. (փոխաբերական) Ճեղքել, պատռել: Գնդակները ծվատում Էին օդը:
11. (փոխաբերական) Խախտել, խանգարել: Կրակոցը ծվատեց սպանիչ լռությունը (Բ. Վերդյան):

նբ. Բզկտել, պատառոտել, պատռտել, պատռել, գւլել, գզգզել, (հզվդ.) ցրցրտել, հերձատել, խզտել, խզրտել, խզրատել, խզտրտել, ցավատել, ծվիկել, հոշոտել, ձրձտել, կափատել, ցտել, քճքճել, փրխտել, փորոտել, պատսա-պատառ անել, բզիկ -բզիկ անել, (բրբ.) թելաքաշել, ճղճղորել, ծվռթել, ծռվռտել, գոշել, ձևռտել, բզնտել, բզտել, ճոթռոտել, ճոթռտել, ճոթռել, ճոթըփեւլ, ծղողել, ծղրոտել, բզիկը հանել, փուռթիկը հանել, ծվիկ-ծվիկ անել, ծվեն-ծվեն անել, փրթիկ անել, փրթիկփրթիկ անւել, իլիզը հանել, իլիզ-իլիզ անել:

եցի 1. Раздирать, разодрать, изорвать. 2. Терзать, истерзать.