[ածական]
1. Ծաղիկ հիվանդության թողած սպիներ ունեցող (մաշկի, հատկապես՝ դեմքի վրա):
2. (փոխաբերական) Հարթ մակերևույթի վրա գոյացած փոքրիկ ծակծկված տեղեր ունեցող: Կիսայրված մի դուռ և գնդակներից ծաղկատար պատեր (Բ. Վերդյան):

ա. Ծաղկադեմ, ծաղկահար, ծաղկավեր, արածադեմ (քէզվդ.), (ժողվրդ.) ծաղկոտ, ծաղկոտերես, չեչոտ, (բրբ.) չոփուռ, ըռեուկ, քռնած, պուճուճոտ, կռտոտ, փտրթերես:

ա. Рябой, щербатый.