ծալքի, [գոյական]
1. Հագուստի՝ կտորի՝ թղթի ևն իրար վրա բերած՝ ծալած մասը, շերտ: Օձիքի ծալքը ճմռթվել Էր:
2. Իրար վրա ծալված մասերից յուրաքանչյուրը, տակ, շերտ: Ամեն մի թերթը չորս ծալք ունի:
3. Ծալքի արանքը: Նամակը պահեց կոմունարկայի ծալքի մեջ (Ե. Չուբար):
4. Ծալելուց ստեղծված գիծ՝ անհարթություն՝ ճմռթվածք: Եթե թղթադրամ Էր, ծնկան վրա Էր դնում, ծալքերը հարթում (Ա. Բակունց):
5. Իրար վրա ծալքատեղում դարսած անկողինների դեզը:
6 Տե՛ս Ծալքատեղ:
7. (հնացած) Դեզ, կույտ, դարս: Շորերի՝ գրագրությունների ծալք:
8. Զգեստի զարդածալ:
9. Երկրի մակերևույթի շերտավորում, խորդուբորդություն:
10. Երկրակեղևի շերտերից յուրաքանչյուրը, շերտ:
11. Որևէ բանի ներսը՝ խորքը: Ու մնաց այդ հոգու ծալքերում:
12. Խորշոմ, կնճիռ: Երեսի ծալքերը ծերունական տեսք Էին տալիս նրան (Ա. Ֆելիչե):
13. Ուղեղի ալիքաձև կորություններից յուրաքանչյուրը:
14. Ծալվածք, ծալելու ձևը՝ եղանակը: Շորիդ այդ ծալքը գեղեցիկ չԷ:
15. Հասարակական խավ՝ շերտ: Նա հասարակության բոլոր ծալքերի մեջ մտնում և դուս էր գալիս (Րաֆֆի):
16. (փոխաբերական) Նշույլ, որևէ բանի ծածուկ հետք՝ մասնիկ: Ժպիտն անգամ հեգնանքի ծալք է պահում իր մեջ (Սուրխաթյան):
17. (փոխաբերական) Խելքի պատակ, ծալ: Տեսավ, որ կնկա ծալքերից մեկը պակաս Է (Արտ. Քալանթարյան):
18. (փոխաբերական) Որևէ բանի ներքին կողմը՝ խորքը, էություն: Չկարողացան բացել ոճիրին ներքին ծալքերը (Հ. Հակոբյան):
19. Շորի՝ զգեստի՝ մաշկի ևն փոթ:

գ. 1. Ծալ, ծալվածք, փոթ, փոնթ, խորշ: 2. Կնճիռ, խորշոմ (դեմքի), բախտագիծ, (հնց.) կրճմունք, կռճմունք (ձեռքի ափի գծեր): 3. Ոլորք, դարձք, կուղ (դերձանքէ): 4. (բրբ.) Ծալքատակ, ծալքատեղ:

ի 1. Складка. 2. Сгиб. 3. Кипа сложенных одеял и тюфяков (в крестьянском доме - постель, убиравшаяся днём и складывавшаяся кипой). 4. տե՛ս Ծալքատեղ։ 5. Кипа. 6. Сборки. 7. Слой. 8. Морщина. 9. Извилина.