խրամի, [գոյական]
1. (պատմական) Բնակավայրի՝ պարսպի՝ ամրության շուրջը փորված խոր ու լայն փոս, որ լցնում էին ջրով՝ հակառակորդի առաջխաղացումն արգելելու համար:
2. (ռազմական) Նույնն է՝ Խրամատ:
3. Խորունկ ու նեղ ձոր:
4. Հեղեղատ:
5. Պատի կամ պարսպի մեջ բացված անցք՝ փլվածք՝ ճեղքվածք:
6. Խրամառու:
7. (ռազմական) Պատվարով պաշտպանված խոր ու նեղ գետնուղի, որը մի ընդհանուր գծով իրար է միացնում պաշտպանական դիրքի բոլոր կրակակետերը (տրանշեյ):
8. (գավառական) Ժայռերի միջով բացված ճանապարհ:
9. (փոխաբերական) Խտրոց, անջրպետ:
10. (փոխաբերական) Տարբերություն, զանազանություն:

տես Խրամատ:

ի 1. Крепостной ров. 2. (ռազմ.) Траншея, окоп 3. Ущелье, теснина. 4. Овраг. 5. Пролом, брешь (в стене). 6. Ров, рытвина, канава. 7. Подкоп, сапа. 8. Крепостной вал.