խտրոցի, [գոյական] (հնացած)
1. Տե՛ս Խտրություն:
2. Առարկաները՝ երևույթները ևն միմյանցից բաժանող սահման, անջրպետ: Խստելի Է այն ամենը, ինչ որ խտրոց Է ծառայում հնի և նորի մեջ (Ն. Աղոնց):
3. Տարբերելու՝ ընտրելու՝ ընտրություն կատարելու միջոց՝ չափանիշ:
4. Երկու իրադարձության միջև ընկած ժամանակամիջոց:
5. (կազմախոսություն) Նույնն է՝ Միջնորմ:

գ. I. Տես Խտրություն: 2. Անջրպետ, միջնորմ, (քէնց.) խտիր, խրամ, կրճիմ (ն):

ի (հնց.) 1. տե՛ս Խտրություն։ 2. Преграда. 3. Отличительный признак. 4. Промежуток времени.