[ածական]
1. Խիստ բնավորություն ունեցող, խիստ, խստապահանջ: Խստաբարո պետ:
2. Զուսպ, արարքների ու պահանջմունքների մեջ չափավոր՝ հավասարակշիռ՝ զգաստ: Խստաբարո կին:
3. Խիստ չափանիշներ՝ բարձր պահանջներ ներկայացնող, գնահատելու մեջ ոչ շռայլ, պահանջկոտ: Խստաբարո ընթերցող՝ դասախոս:
4. Բարոյական տեսակետից պարկեշտ՝ զգաստ, զգաստությամբ համակված, զգաստություն արտահայտող: Խստաբարո նամակ՝ խոսքեր:
5. (փոխաբերական) Խիստ, դաժան: Խստաբարո կեղեքիչ՝ պարտատեր:
6. (փոխաբերական) Որևէ հատկության՝ երևույթի՝ գործունեություն ծայրահեղ աստիճանը ներկայացնող (ցրտաշունչ, կիզիչ, մոլեգին, կատաղի ևն): Խստաբարո ձմեռ՝ ամառ՝ Արաքս:

ա. Խիստ, պահանջկոտ: Դաժանաբարո, ժանտաբարո, դաժան, ժանտ, անագորույն, անողորմ, վայրագ, վայրենաբարո, (քէնց.) դառնաբարո, խստավար, բարբարիկ:

մեղմաբարո

ա. 1. Строгий. 2. Чопорный. 3; Суровый.