խուժանի, [գոյական]
1. (հնացած): Անապաստան երեխա, որ ապրում էր մանր գողություններով:
2. Խառնիճաղանճ ամբոխ, խուժ, խառնախումբ:
3. (հնացած, անարգական): ժողովրդի ցածր՝ ստորին խավը, ռամիկները:
4. (հավաքական) Աղքատներ, մուրացկաններ:
5. [ածական] Խուժանություն անող, խուժանի վարքագիծ ունեցող:
6. (մտերմական): Անկարգ:

գ. 1. Խաժամուժ, ամբոխ, խառնամբոխ, (հնց.) խուխա, խուժ: 2. Փողոցային, խուլիգան:

1. գ. Сброд. 2. գ. Сволочь. 3. գ. (հնց.) Чернь. 4. գ. Беспризорник. 5. ա. Беспризорный.