խակակութ - բացատրություն
[ածական, գոյական]
1. Խակ-խակ կթված՝ քաղված:
2. Նոր ճմլած ու մղած (ձեթի մասին):
3. (փոխաբերական) Չհասունացած, անկատար, օրապակաս: Խակակութ սեր:
1. Խակ-խակ կթված՝ քաղված:
2. Նոր ճմլած ու մղած (ձեթի մասին):
3. (փոխաբերական) Չհասունացած, անկատար, օրապակաս: Խակակութ սեր: