[ներգործական բայ] (արևմտ)
1. Ատամներով վիրավորել, կծել:
2. Ատամներով կտրել՝ պոկել՝ պատռել:
3. Խայթոցով վիրավորել, խայթել:
4. Սուր ծայրով կպչել՝ բռնել՝ ծակեր:
5 (գավառական): Խածիչով բռնել՝ սեղմել՝ ցավացնել:
6. (փոխաբերական) Սուր խոսքով վիրավորել՝ վշտացնել, խայթել, կծել:

նբ. Կծել, խայթել, խածնել (արևմտՈ.), (ժողվրդ.) խածատել, խածխծել, խածոտել, խածռտել, խածվռտել, խածչռտել, կծոտել (շատ անգամ, շատ տեղերից(:

տե՛ս Կծել։