խազմառու - բացատրություն
[ածական, գոյական]
1. Խազմ՝ խռովություն հարուցող, խռովարար:
2. Ապստամբ:
1. Խազմ՝ խռովություն հարուցող, խռովարար:
2. Ապստամբ:
խազմառու - հոմանիշներ
տես Խազմարար: