1)

խազի, [գոյական]
1. Գիծ:
2. Հին հայկական երաժշտական նշանագրերի անվանումը, ձայնանիշ:
3. Ձեռքի ափի մեջ եղած գծերը:
4. (հնացած) Աղեղի վրա գծված տեղ, ուր դրվում Է նետը:
5. (հնացած) Նետի տակի փոս արած տեղը, որ դրվում Է աղեղի լարի վրա, սուփար:
6. Գլխի մազերի սանրվածքի մեջ բացված գիծ, վարս:
7. Գծաձև ճեղք՝ ճեղքվածք՝ քերծվածք:
8. (փոխաբերական) Երաժշտական հնչյուն՝ ձայն: Երգ Է հոգիս, ուր խազերն են թրթռում (Վ. Դաքեսյան):

2)

Տե՛ս
Պատառ:

3)

[ածական] (ժողովրդական)
Խակ, չհասած:

4)

[ածական] (հին)
Մոլեգին ցանկությամբ լցված, տռփոտ:

վրա թողնել, երեսի վրա ձգել, անհոգության մատնել, անուշադրության մատնել, բարձիթողի անել:

1) ի 1. Чёрточка, черта. 2. (երժշտ.) Древнеармянский нотный знак, хаз. 3. (արևմտհ.) Пробор. 4. Линия на ладони. ◊ Խազ քաշել черкнуть. Մեկի վրա խազ քաշել поставить крест (на ком или на чём).

2) տե՛ս Խակ։