[ածական, գոյական]
1. Խաբեական խոսք ասող, խաբող, ստախոս:
2. Խաբեությամբ մի բան անող:
3. Խաբեբային հատուկ, խաբեական:

1. Խարդախ, ստահակ. ձեռնածու. դրուժան. զեղծարար, (հզվդ.) զեղծագործ, մեղմեխ, խաչագող, վարպետորդի, դժրիչ, աճպարար, աչքակապ, վատշվեր, (հնց.) շուկատ, խաբարար, (բրբ.) խաբան, խաբլան, խաբլուկ, խաբկան, փաթաթ, կոռագլուխ, շապկահան, ետեկած, ասեղ մաշկող, էշ ներկող, սուրբ սխտոր, ձու խուզող, օձ խուզող, սուտ քրիստոս:
2. Տես Կախարդ:

1. գ. Обманщик, плут, жулик, шарлатан. 2․ ա. Лживый, обманчивый.