իմպրեսիոնիզմի, [գոյական]
19-րդ դարի երկորդ կեսում բուրժուական արվեստի մեջ երևան եկած ուղղություն, որը իրեն նպատակ էր դնում ստեղծագործության մեջ արտահայտել հեղինակի սուբյեկտիվ նրբագույն ու անցողիկ տրամադրություններն ու տպավորությունները՝ իրականությունից, հասարակական կյանքից անկախ:

ի Импрессионизм.