[գոյական]
1. Իմաստուն լինելը:
2. Երևույթների՝ դեպքերի ևն խոր իմացություն՝ ըմբռնում:
3. Հանճարեղ՝ իմաստալից խոսք՝ միտք՝ առած՝ գրվածք:
4. Խոր իմացականություն, հանճար:
5. (հնացած) Գիտություն:
6. Փիլիսոփայություն:
7. Իմաստ, նշանակություն, նպատակ:

գ. Խելք, հանճար (փխբ.). խելոքություն, խոհեմություն, ողջախոհություն, ողջամտություն, խիկարություն (հեգն.), (հզվդ.) վսեմախոհություն, քաջախոհ րդություն:

հիմարություն, անհեթեթություն

թյան 1. Мудрость. 2. Истина. ◊ Իմաստության քար философский камень. Իմաստության ատամ зуб мудрости.