[ներգործական բայ]
1. Ուժգին կերպով դուրս մղել, արտավիժել, խորքից դուրս թափել (հեղուկ, լավա ևն):
2. Ուժգին հոսանքով մղել՝ հոսեցնել: Գոռում է ջաղաց, թունդ ժայթքում է ջուր (Րաֆֆի):
3. Կրակի՝ բոցի՝ ծխի ևն ուժգին բռնկում առաջացնել՝ բարձրացնել: Բուքը բարձրացրեց ձյունի շերտերը... ժայթքեց գաջի ամպեր (Դ. Դեմիրճյան):
4. (փոխաբերական) Սիրտը ետ տալ՝ թափել, փսխել:
5. (փոխաբերական, հազվադեպ) Բուռն կերպով դրսևորել՝ արտահայտել: Հանկարծական պոռթկումով նա իր ամբողջ զայրույթը ժայթքեց անմեղ հաճախորդի գլխին:
6. [չեզոք բայ] Արտավիժվել, դուրս մղվել՝ թափվել, ուժգին հոսանքով բխել: Լեռան միջից փրփրաբաշ աղբյուրն է ժայթքում:
7. (փոխաբերական) Ճառագայթել, շողալ: Լեռան մեջքին պատրույգի պես կայծեց և հանկարծ ժայթքեց ոսկեվառ արևը (Դ. Դեմիրճյան):
8. (փոխաբերական) Պոռթկալ: Միայն մի ծանր հառաչանք ժայթքեց նրա կրծքից (Ս. Խանզադյան):

նչբ. 1. Արձակել, ցայտել, շթքել, դուրս գցել, դուրս բերել, դուրս նետել, դուրս նետվել, դուրս թափվել, դուրս տալ, խպսել (հզվդ.): 2. Փսխել, ործկալ, (հզվդ.) զգայռել, ձգռտալ, փրքալ, քերքրտալ:

եց 1. Извергать, извергнуть, изрыгать, изрыгнуть. 2. Извергаться, извергнуться. 3. Взрываться, взорваться. 4. Хлынуть.