ժամահար - բացատրություն
ժամահարի, ժամահարներ, [գոյական]
1. (եկեղեցական) Կոչնակ, որը հնչեցնելով եկեղեցի էին հրավիրում:
2. Տե՛ս Ժամկոչ:
1. (եկեղեցական) Կոչնակ, որը հնչեցնելով եկեղեցի էին հրավիրում:
2. Տե՛ս Ժամկոչ:
ժամահար - հոմանիշներ
ա. գ. (եկեղ.) 1. Ժամակոչ, ժամկոչ, զանգահար, ժամհար, (հզվդ.) ժամաձայն, աղոթկոչ, ժամահրավեր: 2. Կոչնակ, զանգակ, տկուկ (եկեղեցույ: