թաղանթի, [գոյական]
1. (կազմախոսություն) Նուրբ հյուսվածք, որ պատում Է մարմնի որևէ մասը կամ անջատում իրարից տարբեր գործարանները:
2. (փոխաբերական) Այդ հյուսվածքի նման բարակ ծածկույթ, որով պատվում՝ փաթաթվում է մի բան, նուրբ բարակ պատյան՝ մաշկ (օրինակ՝ երշիկի թաղանթ):
3. (մեխանիկա) Մարմին, որ սահմանափակված է երկու մակերևույթներով, որոնց միջև եղած հեռավորությունը զգալիորեն փոքր է մարմինը բնորոշող մյուս չափումներից:
4. (ֆիզիկա) Նուրբ թիթեղիկ կամ հյուսվածք (մաշկ, մորթ ևն), որ առաձգական տատանումներ առաջ բերելու հատկություն ունի (մեմբրան):
5. Որևէ բանի մակերեսին գոյացած բարակ շերտ կազմող ծածկույթ: Կահույքի լաքե թաղանթ:
6. (փոխաբերական) Որևէ բանի նյութական ձև: Առանց լեզվական թաղանթի մերկ մտքեր չկան:

գ. Մաշկ, (հզվդ.) պարուտակ, պարպուճակ, (բրբ.) թանթ, մզանք, միզն (բարակ), թորշ (ջրի երեսի): Սրտակրանք (սիրտը պատող): Ստոծանի (որովայնը . կրծքի վանդակից անջատով: Գորովենի, սարդոստե. նի, խստենի (ուղեղի):

ի 1. Оболочка, плёнка. 2. Перепонка, плёнка. 3. (կզմխս.) Плева. 4. Мембрана.