ընդհատուն - բացատրություն
[ածական]
1. Ընդհատումներով տեղի ունեցող, ընդհատական:
2. Ընդհատվող:
3. (փոխաբերական) Խանգարվող, սովորական ընթացքը՝ վիճակը՝ հատկությունը կորցնող: Բայց այդ
հարցում իմ սուրն է բութ, ճարտար լեզուն իմ ընդհատուն (Շ. Ռուսթավելի):
1. Ընդհատումներով տեղի ունեցող, ընդհատական:
2. Ընդհատվող:
3. (փոխաբերական) Խանգարվող, սովորական ընթացքը՝ վիճակը՝ հատկությունը կորցնող: Բայց այդ
հարցում իմ սուրն է բութ, ճարտար լեզուն իմ ընդհատուն (Շ. Ռուսթավելի):
ընդհատուն - հոմանիշներ
ընդհատուն - հականիշներ
ընդհատուն - ռուսերեն թարգմանություն
ա. Прерывистый.