ը տառը - բացատրություն
1)
(ըթ)
Հայկական այբուբենի 8-րդ տառը, միջին շարքի միջին բարձրացման ձայնավոր հնչյունի և համապատասխան հնչույթի գրային նշանը:
2. Իբրև թվական՝ 8, 8-րդ:
2) Ը
1. Հոդ, որ կազմում Է ուղղական և տրական հոլովների որոշյալի ձևը՝ բաղաձայնով վերջացող հոլովաձևերի հետ:
2. (հնացած) Դիմորոշ և ստացական հոդ երրորդ դեմքի:
3. (հնացած) Որոշիչ հոդ, որ դրվում Էր բոլոր հոլովաձևերի վրա, բացի սեռականից:
3) Ը
[ձայնարկություն]
1. Կմկմալու ձայն, երբ մեկը չի կարող կամ չի ուզում մի բան ասել: Ի՞նչ ես ը, ը անում, խոսի՛ր, Էլի:
2. Տնքոցի ձայն:
3 Զարմանքի բացականչություն՝ մի՞թե նշանակությամբ:
4. Դժգոհության բացականչություն՝ վահ, պահ նշանակությամբ: