էքսպրեսիոնիզմի, [գոյական]
Բուրժուական գրականության և արվեստի մեջ 20-րդ դարի առաջին կեսին հանդես եկած ուղղություն, որի ներկայացուցիչներն իրենց խնդիրն էին համարում արվեստագետի ներքնաշխարհի և նրա անհատական ապրումների արտահայտումը: