զարդի, [գոյական]
1. Գեղեցիկ տեսք տալու՝ զարդարելու ծառայող առարկա՝ իր, պերճանքի առարկա:
2. Գեղարվեստական առարկա, որոշ գեղեցկություն ներկայացնող առարկա:
3. Շենքի կամ նրա առանձին պատերի գեղեցկացման համար արված քանդակ՝ նկար ևն:
4. Խոսքի գեղեցկացմանը՝ զարդարուն դարձնելուն ծառայող ոճաբանական հնարանք՝ բառ՝ արտահայտություն ևն:
5. Հագուստի՝ գործվածքի ևն վրա կարված կամ նկարված բան՝ գեղեցկություն տալու համար:
6. (փոխաբերական) Նա կամ այն, որ մեկի՝ մի բանի պարծանքն է:
7. Իր շրջապատում դրական գերազանց հատկություններով՝ բարեմասնություններով աչքի ընկնող մարդ կամ իր:
8. (փոխաբերական) Կենդանական կամ բուսական աշխարհը իբրև բնության՝ երկրի գեղեցկության ու հարստության աղբյուր:
9. Իր կոչման՝ պաշտոնին անհամապատասխան, միայն արտաքին փայլով ու շուքով աչքի ընկնող մարդ:

գ. 1. Զարդարանք, արդ, արդուզարդ, հարդարանք, պաճուճանք, պճնություն, պերճանք, պճնանք, (հզվդ.) պճինք, սեթևեթ, պաճիտակ (ավելորդ), սազք, վայլածք (բրբ.): 2. (արվ.) Դրվագ, նախշ, նախշանկար, զարդանկար, զարդանախշ, զարդապատկեր: Զարդաքանդակ:

ի 1. Украшение. 2. Узор. 3. Орнамент. 4. (փխբ.) Краса, украшение.