երկպատիկ - բացատրություն
[ածական]
1. Երկու անգամ եղած՝ կրկնված:
2. Կրկնակի, երկու անգամ ավելի, կրկնապատիկ:
1. Երկու անգամ եղած՝ կրկնված:
2. Կրկնակի, երկու անգամ ավելի, կրկնապատիկ:
երկպատիկ - հոմանիշներ
ա. Կրկնապատիկ, կրկին, կրկնակ;