երկպառակչական - բացատրություն
[ածական]
1. Երկպառակություն պարունակող, անհամերաշխ:
2. Երկպառակություն հարուցող՝ գցող, խռովարար, խառնակիչ:
3. Երկպառակություն հարուցող, երկպառակության տեղիք տվող:
1. Երկպառակություն պարունակող, անհամերաշխ:
2. Երկպառակություն հարուցող՝ գցող, խռովարար, խառնակիչ:
3. Երկպառակություն հարուցող, երկպառակության տեղիք տվող: