երկնաքաղաքացի - բացատրություն
երկնաքաղաքացու, [գոյական, ածական]
1. (կրոնական) Երկնային՝ երկնքին արժանի կյանք վարող, սրբակենցաղ (մարդ):
2. (ծաղրական) Հոգևորական:
1. (կրոնական) Երկնային՝ երկնքին արժանի կյանք վարող, սրբակենցաղ (մարդ):
2. (ծաղրական) Հոգևորական:
երկնաքաղաքացի - հոմանիշներ
տես Երկնաբնակ 2 նշան.:
երկնաքաղաքացի - հականիշներ
երկնաքաղաքացի - ռուսերեն թարգմանություն
(կրոն.) Небожитель (книжн.).