[չեզոք բայ]
1. Երկյուղ կրել, վախ՝ երկյուղ զգալ, վախենալ:
2. Վտանգի՝ չարիքի կասկած ունենալ:

չբ. Վախենալ, վախել, զարհուրել, սարսափել,. սոսկալ, զարզանդել, զահանդել, ահաբեկվել, դողալ (փխբ.), երկյոլղածել, (հզվդ.) ահանալ, վեհերել, դողահարվել, (հնց.) պախել, պակչել, պակնուլ, փասրտել, զանգիտել, զայսայսել, տատամսել, ծլել, երկնչել, երկյուղ զգալ, երկյուղ կրել, ահ զգալ, վախ զգալ, վախ ունենալ, սարսափ զգալ, ահ քաշել, (բրբ.) վախվխել, վախվխորել, վախվխտել, ցանել, լարզել, սրսնգալ, սրսփալ, խույոտվել, լեղին պատռվել, լեղին պատռէլ, լեղին ճաքել, լեղին փրթել, լեղին ջուր կտրել, լեղաճաք լինել, լեղապատառ լինել, պռոշը պատռել, պռոշը ճաքել, սիրտը դողալ, սիրտը դող ընկնել, սիրտը դոդ ելնել, սիրտը թելի վրա լինել, սիրտը պատռվել, սիրտը պորտի գլուխը թռչել, սիրտը փորն ընկնել, սիրտը փորին վախենալ, սիրտը փորումը ձիավոր դառնալ, սիրտը փրթել, սրտի թելը փրթել, սրտապատառ լինել, սրտաճաք լինել, այծ-այծ լինել, տակը շռել, սոսկը կեղտոտել, փոխանը կատու ընկնել, փորը կատու ընկնել, փորը կատու մտնել, ահը սիրտն ընկնել, ահը սիրտն առնել, ահ ու դողի մեջ ընկնել, թուքը չորանալ, թուքը ցամաքել, լեզուն չորանալ, լեզուն ցամաքել, լեզուն կապ ընկնել, լերդն ու թոքը ջուր կտրել, ձայնը փորը գցել, ձայնը փորը ընկնել, ձայնը փորը քաշել, կեռքը փակվել, փարտը պատռվել, մկան ծակը մտնել, մկան ծակը փողով առնել:

եցի Бояться, испытывать страх.