երկյուղալիր - բացատրություն
[ածական]
1. Երկյուղով լցված՝ համակված, ահաբեկված:
2. Երկյուղով լիքը, երկյուղ ազդող՝ ներշնչող:
3. Վախվորած, վախկոտ, երկչոտ:
1. Երկյուղով լցված՝ համակված, ահաբեկված:
2. Երկյուղով լիքը, երկյուղ ազդող՝ ներշնչող:
3. Վախվորած, վախկոտ, երկչոտ:
երկյուղալիր - հոմանիշներ
զարհուրելի, ասրսափե-