եղբոր, [գոյական]
1. Միևնույն ծնողների տղաներից յուրաքանչյուրը մյուսի (մյուսների) նկատմամբ:
2. (ճարտասանություն) Խոսողի հետ միևնույն շահերով՝ վիճակով ևն կապված մարդկանցից յուրաքանչյուրը
մյուսների համար:
3. (փոխաբերական) Մի ազգի տղամարդ անդամներից յուրաքանչյուրը մյուսների նկատմամբ:
4. Սիրով ու բարեկամությամբ իրար հետ կապված անձերից յուրաքանչյուրը, մտերիմ ընկեր:
5. (կրոնական) Վանքի միաբանության անդամներից յուրաքանչյուրը մյուսների նկատմամբ:
6. Մտերմաբար տղամարդու դիմելու կոչական բառ:
7. Անծանոթ տղամարդու դիմելու կոչական բառ:
8. (խոսակցական) Զարմանք ու զայրույթ արտահայտող բացականչական բառ: Սա ի՛նչ վերաբերմունք Է,
եղբա՛յր:
9. (ժողովրդական) Նույնն Է՝ Փեսավեր:

գ. 1. Ախպեր (բրբ.), աղբար (արևմտհ.): (բրբ.) Ողջումաղբեր, ողջունաղբեր (խորթ): 2. Տես Միաբան 3 նշան.:

բրբ 1. Брат. 2. Брат (высок.) соотечественник. 3. Родственник (или друг). 4. Брат, собрат, единомышленник. 5. (կրոն.) Брат, монах, член религиозного братства. 6. Брат (фамильярное и дружеское обращение к мужчине, юноше, мальчику). 7. (բրբ.) Дружка.