եղանի, [գոյական]
1. Երկար փայտե կոթի վրա բնական կամ հագցրած 2-4 մատներով գյուղատնտեսական գործիք՝ հնձած
խոտ՝ հացաբույս՝ դարման ևն վերցնելու համար:
2. Տե՛ս Հեծանոց:
3. Տե՛ս Խրոց:

գ. (գյուղտնտ.) Խեչմայր, երկժանի, երկմատ, երկծայր, հեծանոց, երեքմատ, երեքարձեն (հզվդ.), (բրբ.) յուղոլե, հոսելի, հոսիչ, հորսելի, հորսլի, հոռասլա, շաշփառ. երկումատ. վեցմատյան, վեցմատնանի, վեցմատնե, վեցմատնի, վիլ. քառեշ (մեծ):

ի Вилы.