եկեղեցու, [գոյական]
1. Քրիստոնյաների կրոնական-պաշտամունքային արարողությունների շենքը, ժամ, տաճար:
2. (հավաքական) Մի կրոնով միացած մարդկանց ամբողջությունը:
3. Քրիստոնեական կրոնը դավանող մարդկանց ամբողջությունը:
4. Քրիստոնեական հատուկ դավանությամբ ու պետով առանձին քրիստոնեական համայնք:
5. Հոգևորականների կրոնական կազմակերպությունը որպես հաստատություն՝ մարմին:

գ. (կրոն.) 1. Ժամ, ժամ(ա)- տուն, աղոթարան, աղոթատեղ (ի), սրբատուն, սրբարան, տաճար, կաթուղիկե (մայր), մատուռ (փոքր), ժողովարան, ժողովանոց, ժողովատուն, խորհրդարան (բողոքականների), ուխտատեղ (ք.), (հնց.) նվիրատուն, նվիրան, նվիրանոց, աղոթանոց, ժամատեղ, ժամատեղի, քահանայարան, ւիառաբանարան, դավանաբան, փարախ, խորան, խորան սրբության, (հզվդ.) աղոթքի տուն, աստծու տուն, տերունական տուն, (բրբ.) ժամտուն, խաչ, խաչդուռ: Սինագոգա (հրեական): Մզկիթ (մուսուլմանական): 2. Տես Դավանանք, Պաշտամունք:

ցու 1. Церковь, храм. 2. Церковная община (христианская,). 3. Религиозная организация, объединённая общностью верований и обрядности. 4. Духовенство. 5. (փխբ.) Молящиеся в церкви (собир.).