ելնել - բացատրություն
1)
ելա, ելի՛ր, ելած, ելել, [չեզոք բայ]
1. Բարձրանալ, դեպի վեր գնալ: Քար կսեղմեմ սրտիս հիմա, կելնեմ սարերը լալու (Ավ. Իսահակյան):
2. Ոտքի կանգնել, նստած՝ պառկած տեղից վեր կենալ: Տեղից ելավ ու մոտեցավ պատուհանին:
3. Հեծնել, նստել (ձի, նավ, գնացք ևն):
4. Մի բանի վրա բարձրանալ: Տղան քարի վրա ելավ ու ձեռքը մեկնեց հյուդերին:
5. Ըմբոստանալ, ապստամբել, ընդվզել: Ելի՛ր, ում կյանքն անիծել է (Ինտերնացիոնալ):
6. Հանդես գալ, ասպարեզ իջնել, դիմել մի բանի: Մրցման՝ կռվի ելնել:
7. Դուրս գալ, ներսից գնալ դուրս: Նա հենց նոր տնից ելավ:
8. Մի տեղից մեկնել, հեռանալ: Քաղաքից ելանք վաղ առավոտյան:
9. Մի բանի միջից դուրս գալ: Ջրից ելավ ու վազեց ավագուտը:
10. Ազատվել, արձակվել, դուրս գալ: Բանտից ելնել:
11. Ծագել, դուրս գալ: Լուսնյակն ելավ, մով ծովն ընկավ (Ավ. Իսահակյան):
12. Զարթներ: Ե՛լ, հարեղբայր, անուշ քնից (Հ. Թումանյան):
23. Հորդանալ, վարարել, մակարդակը բարձրանալ: Արաքսը ելել է ու ողողել ափերը:
14. Ուռչել: Կաթը ելավ:
15. Դեպի վեր ձգվել՝ բարձրանալ: Խրճիթից բարակ ծուխ էր ելնում:
16. Բարձրությունն ավելանալ: Օրըստօրե ելնում էին պատերը պինդ (Մ. Խերանյան):
17. (փոխաբերական, ժողովրդական): Նմանվել, մեկին քաշել: Տղան հորն է ելել, աղջիկը մորը:
18. (փոխաբերական): Գոյություն ստանալ, սկիզբ առնել: Հիմա ելնում է ուրիշ մի կյանք (Ե. Չարենց):
19. (փոխաբերական): Մի բանի համապատասխան վարվել՝ դատել՝ որոշել, ելակետ ունենալ՝ ընդունել: Նա միշտ ելնում է իրական հանգամանքներից ու տվյալներից:
20. Ծնվել:
21. (փոխաբերական): Բուսնել, ծաղկել, աճել: Ելնում են բորբ, ժպտում այնպես - գարնանային ծաղիկ ու բերք (Ե. Չարենց):
22. (փոխաբերական): Բարձրանալ, հառնել, մտքի՝ գիտակցության մեջ զարթնել: Ու նրա աչքերի աառջև ելնում էր անցյալը մռայլ գույներով (ԳԹ):
23. (փոխաբերական): Հնչել, ձայնը տարածվել: Քաղցրորեն ելնում էր մեղեդին երգչի շուրթերից ու տարածվում հեռու-հեռուները:
24. Դուրս ընկնել, տեղախախտվել, հոդախախտվել:
25. Ստացվել, գոյանալ, դուրս գալ: Մի ցենտներից որքան ալյուր է ելնում:
26. Հռչակվել, համբավը տարածվել: Անունը աշխարհով մեկ ելավ:
27. Կազմում է բազմաթիվ հարադիր բայեր, ինչպես Առաջն ելնել, Միջից ելնել և այլն, որոնք տես առաջին բառերի տակ:
2)
Տե՛ս
Լինել:
ելա, ելի՛ր, ելած, ելել, [չեզոք բայ]
1. Բարձրանալ, դեպի վեր գնալ: Քար կսեղմեմ սրտիս հիմա, կելնեմ սարերը լալու (Ավ. Իսահակյան):
2. Ոտքի կանգնել, նստած՝ պառկած տեղից վեր կենալ: Տեղից ելավ ու մոտեցավ պատուհանին:
3. Հեծնել, նստել (ձի, նավ, գնացք ևն):
4. Մի բանի վրա բարձրանալ: Տղան քարի վրա ելավ ու ձեռքը մեկնեց հյուդերին:
5. Ըմբոստանալ, ապստամբել, ընդվզել: Ելի՛ր, ում կյանքն անիծել է (Ինտերնացիոնալ):
6. Հանդես գալ, ասպարեզ իջնել, դիմել մի բանի: Մրցման՝ կռվի ելնել:
7. Դուրս գալ, ներսից գնալ դուրս: Նա հենց նոր տնից ելավ:
8. Մի տեղից մեկնել, հեռանալ: Քաղաքից ելանք վաղ առավոտյան:
9. Մի բանի միջից դուրս գալ: Ջրից ելավ ու վազեց ավագուտը:
10. Ազատվել, արձակվել, դուրս գալ: Բանտից ելնել:
11. Ծագել, դուրս գալ: Լուսնյակն ելավ, մով ծովն ընկավ (Ավ. Իսահակյան):
12. Զարթներ: Ե՛լ, հարեղբայր, անուշ քնից (Հ. Թումանյան):
23. Հորդանալ, վարարել, մակարդակը բարձրանալ: Արաքսը ելել է ու ողողել ափերը:
14. Ուռչել: Կաթը ելավ:
15. Դեպի վեր ձգվել՝ բարձրանալ: Խրճիթից բարակ ծուխ էր ելնում:
16. Բարձրությունն ավելանալ: Օրըստօրե ելնում էին պատերը պինդ (Մ. Խերանյան):
17. (փոխաբերական, ժողովրդական): Նմանվել, մեկին քաշել: Տղան հորն է ելել, աղջիկը մորը:
18. (փոխաբերական): Գոյություն ստանալ, սկիզբ առնել: Հիմա ելնում է ուրիշ մի կյանք (Ե. Չարենց):
19. (փոխաբերական): Մի բանի համապատասխան վարվել՝ դատել՝ որոշել, ելակետ ունենալ՝ ընդունել: Նա միշտ ելնում է իրական հանգամանքներից ու տվյալներից:
20. Ծնվել:
21. (փոխաբերական): Բուսնել, ծաղկել, աճել: Ելնում են բորբ, ժպտում այնպես - գարնանային ծաղիկ ու բերք (Ե. Չարենց):
22. (փոխաբերական): Բարձրանալ, հառնել, մտքի՝ գիտակցության մեջ զարթնել: Ու նրա աչքերի աառջև ելնում էր անցյալը մռայլ գույներով (ԳԹ):
23. (փոխաբերական): Հնչել, ձայնը տարածվել: Քաղցրորեն ելնում էր մեղեդին երգչի շուրթերից ու տարածվում հեռու-հեռուները:
24. Դուրս ընկնել, տեղախախտվել, հոդախախտվել:
25. Ստացվել, գոյանալ, դուրս գալ: Մի ցենտներից որքան ալյուր է ելնում:
26. Հռչակվել, համբավը տարածվել: Անունը աշխարհով մեկ ելավ:
27. Կազմում է բազմաթիվ հարադիր բայեր, ինչպես Առաջն ելնել, Միջից ելնել և այլն, որոնք տես առաջին բառերի տակ:
2)
Տե՛ս
Լինել:
ելնել - հոմանիշներ
չբ. 1. Գնալ, ելլել (արևմտհ.), դուրս գալ, դուրս գնալ, դուրս ելնել: 2. Ծագել, առաջանալ: 3. Բարձրանալ: Ոտքի կանգնել: Վեր կենալ:
ելնել - հականիշներ
իջնել, վեր գալ, մտնել
ելնել - ռուսերեն թարգմանություն
ելա 1. Выходить, выйти. Տնից ելնել выйти из дому. 2. Всходить, восходить, взойти. Սարը ելնել взойти на гору. 3. Взбираться, взобраться. 4. Подниматься, подняться. Տեղից ելնել подняться с места. 5. Восставать, восстать. 6. Выступать, выступить. Երթի ելնել выступить в поход. 7. Исходить. Ելնել որևէ դրույթից исходить из какого-либо положения. 8. Влезать, влезть. Ծառը ելնել влезть на дерево. 9. Появляться, появиться, возникать, возникнуть. 10. Возрождаться, возродиться.
ելնել - անգլերեն թարգմանություն
p. (դարս գալ) come/go/gct out, leave; exit; (բւսրձլոսնսւլ) mount, ascend; (վեր կենալ, ոտքի կանգնել) stand/get/be up; (ըմբոստանալ) rise; (ընդդեմ դուրս գւսլ) come out against; (հիմնվել, հիմք ընդունել) proceed (from); (երկնային մարմինների մասին) rise; (սերմերի' բույսի մասին) spring, sprout; (խմորի ևնի մասին) rise; () ամբիոն ելնել mount the platform; ամբողջ հասակով ելնել rise to one's full height; ավերակներից ելնել rise from the ruins; գագաթը ելնել ascend to the summit; դուրս ելնել go/get out; երկրից ելնել leave the country, go abroad; իրադրությունից ելնել proceed from the situation; ծառը ելնել climb up a tree; ճամփա ելնել start, set out; ոտքի ելնել stand up, rise to one’s feet; փխբ. (անկախանալ) stand on one’s own feet, become independent; սարը ելնել climb a mountain; ելնելով դրանից hence.
exit,come out
exit,come out
ելնել - դարձվածքներ
