1 . ա. only, sole, single; (հազվագյուտ) rare, uncommon; (հազվադեպ, անգյուտ) unique; (անգերազանցելի) unequalled; (բացառիկ, արտակարգ) exceptional; 2. գ. քեր. singular; () եզակի բան' առարկա rarity; եզակի գեղեցկություն uncommon/rare beauty; եզակի գիրք rare book; եզակի դեպք' փաստ single instancv exceptional case; քեր. եզակի թիվ singular Oh-ber); իր տեսակի մեջ — one of its kind, one ui a kind.

1) singular
2) unique,singular