1)

դաբաղի, [գոյական]
Մի քանի բույսերի կամ նրանց պտակեղևների մեջ պարունակվող դաբաղիչ նյութ, որ օգտագործվում Է կաշվի արտադրության և բժշկության մեջ, աղաղ (տանին):

2)

Տե՛ս
Աղաղորդ:

3)

դաբաղի, [գոյական] (անասնաբուծություն, անասնաբուժություն)
Նույնն է՝
Տապաստ 1)-ի:

1) գ. (մսնգ.) Խաղախորդ, աղաղորդ, կաշեգործ, այծենագործ (հնց.):

2) գ. (ախտ.) Պճեղախտ, կճղակացավ, կճղակակեղ (հզվդ.): II Բերանախտ:

1) ի (ախտբ.) Ящур. ◊ Դաբաղ ընկնել Заразиться (заболеть) ящуром.

2) ի (բրբ.) Дубильщик, сыромятчик, кожемяка, кожевник.