[ածական]
1. (հոգնակի թվով գոյականի հետ) Թվով շատ, մեծ քանակություն կազմող:
2. (եզակի թվով, բայց հավաքական գոյականի հետ) Բազմաքանակ միավորներից կազմված, մեծաքանակ:

ա. Բազմաքանակ, բսսզմահամայւ, բազմաբյուր, բազմաբյուր,ավոր, բազմահազար, բյուր, բյուրավոր, բյուրաբազում, հազարավոր, շատ, անթիվ, անհամար, անհաշիվ, անթվելի, անհամրելի, անհաշվելի, ստվարաքանակ, բազմապատիկ, բյուրապատիկ, հազարապատիկ, մեծաքանակ, բազմաբսպում, (հզվդ.) ստվարաթիվ, բազմագումար, (հնց.) բազմահոծ, բազմաբույլ, սստողաթիվ, աստղահամար, բյուրաթիվ, մեծաթիվ, հոլով, շ(ա)նից շատ (բրբ.): Մեծ (փխբ.): Հազար, հաղարհազար, հազար ու մեկ, հազար ու մի. շատ Ա շատ, շատ ու շատ:

սակավաթիվ

ա. Многочисленный, бесчисленный, неисчислимый, несметный, бессчётный. Բազմաթիվ փաստեր многочисленные факты.