աքցանի, [գոյական]
1. Մետաղյա գործիք՝ մի առանցքով կամ կոճակով մկրատաձև իրար միացած կեռածայր ձողերից՝ որևէ բան պինդ բռնելու՝ բևեռ դուրս բերելու ևն համար:
2. (փոխաբերական) Խիստ՝ ուժեղ ճնշում (քաղաքական, տնտեսական ևն), նեղ՝ ծանր կացություն՝ վիճակ: Մրցավազքի աքցանի մեջ աշխարհը շնչահեղձ Է լինում:

գ. Կաստ, գամահան, բևեռահան, բևեռաքաշ, մեխահան: || Ատամնահան, աաամնաբացեք (հզվդ.): ճանկ: Ս.

ի Щипцы, клещи.