անտառի, [գոյական]
1. Վայրի ծառերի զանգվածով պատված տարածություն:
2. Այդ ծառերի ամբողջությունը:
3. (փոխաբերական) Անմշակ թողնված ծառաստան:
4. (փոխաբերական) Խիտ ու դեպի վեր ուղղված առարկաների բազմություն: Նիզակների՝ դրոշների անտառ:

գ. Մայրի, ծառաստան, դարաստան, ծառուտ, անտառակ, անտառուտ, անտառիկ, պուրակ, ծմակ, (հնց.) մայրաստան, մայրեստան, մայրևոր, անտառստան, շահար, ջարդ, (բրբ.) քոլ, մերի, մորի, ձողան, խարձ, ցախուտ, ցախաստան, մացառուտ:

ի Лес ◊ Կուսական անտառ девственный лес. Ասեղնատերև` փշատերև անտառ, хвойный лес. Սաղարթավոր անտառ лиственный лес.