ամբոխի, [գոյական]
1. Մարդկանց խուռն բազմություն:
2. Ժողովրդական այն զանգվածների ամբողջությունը:

գ. Բազմություն, ժողովուրդ, զանգված: Խառնամբոխ, ռամիկ, խուխա, խուժան, խաժամուժ, (հնց.) հրոս, աղխ, ճանճումժեղ (բրբ.) (անարգական իմաստով, անկազմակերպ, անկանոն), գրոհ, ջոլիր (թշնամիների), ճիժուպիժ (բրբ.) (մանուկների):

ի 1. Толпа, люд (собират. разг.). 2. Чернь (устар.), простонародье.