աբեղա - բացատրություն

աբեղայի, [գոյական], (կրոնական):
1. Միայնակյաց կրոնավոր:
2. Վանական կրոնավոր:
3. Կուսակրոն քահանա:

աբեղա - հոմանիշներ

գ. (եկեղ.) 1. վանական, վարդապետ Iաստիճան ունեցողյ, միաբան, միաբանական, սքեմավոր, (հզվդ.) կնգուղավոր, վանակաց, վանակյաց, սևագլուխ (բրբ.): 2. Կուսակրոն. ճգնավոր, ճգնավորական, ճգնակյաց, ճգնական, աոաձնաբնակ, ասկետ, մենաբնակ, անապատաբնակ, անապատական, (հնց.) աոանձնակաց, առանձնակյաց, մենակաց, մենակյաց, միանձն, միայնակեցական, միայնակյաց, միակյաց, միայնավոր, միայնավորական, ներանձնավոր, (հզվդ.) մոնազն, մոնոզոն, մոնոզոնակ, մոնոքոս, գերաշխարհական, գերաշխարհիկ:

աբեղա - հականիշներ

հականիշներ չեն գտնվել

աբեղա - ռուսերեն թարգմանություն

յի (եկեղ.) 1. Иеромонах, монах, инок (устар.). 3. (փխբ.) Аскет, монах.

աբեղա - անգլերեն թարգմանություն

գ. եկեղ. monk, friar, lay brother; փխբ. (ճգնավոր, մենակյաց) ascetic.

hieromonk,friar,lay brother

աբեղա - դարձվածքներ

դարձվածքներ չեն գտնվել