честь - ( честь )

իգական


честь - Թարգմանություն

  1. պատիվ, պատվազգացություն
    дело чести - պատվի գործ
    человек чести - պատվի մարդ, պատվազգաց մարդ
    задеть чью-либо честь - մեկի պատիվը շոշափել
  2. պատիվ, հարգանք
    оказать честь - պատիվ տալ, պատիվ անել
  3. պատիվ, պարծանք
    честь моей главы - իմ գլխի պարծանք
    считать за честь - պատիվ համարել
    большая честь для меня - ինձ համար մեծ պատիվ է
  4. պատիվ, բարի անուն, արժանապատվություն
    честь фабричной марки - գործարանային ապրանքանիշի պատիվը
  5. կուսություն, անարատություն, ողջախոհություն
    потерять честь - կուսությունը կորցնել (աղջկա մասին)
  6. պատիվ, հարգ, հարգանք
    кто работает, тому честь - ով աշխատում է, նրան հարգանք
  7. ( считать ), իգական, անկատար, հնացած համրել
  8. ( читать ), իգական, անկատար, բարբառային, հնացած կարդալ

честь - Օրինակներ

это делает ему честь - դա նրան պատիվ է բերում
из чести - հնցծ. հանուն պատվի, անշահախնդրորեն
по чести сказать - հնցծ. ազնվորեն ասած
к его чести - ի պատիվ նրան
честью - իր կամքով, անբռնադատ
в честь кого-либо - մեկի պատվին
ему выпала честь - նրան վիճակվեց… նա պատիվ ունեցավ…
имею честь - (անորոշ դերբ. հետ) պատիվ ունեմ
быть в чести - հարգի լինել
поле чести - հնցծ. մարտի դաշտ
пора и честь знать - խսկց. ժամանակն է գնալու, ժամանակն է վերջ տալու
ваща честь - հնցծ. Ձերդ արժանապատվություն
чести место - խսկց. բարձ ու պատիվ
просить честью - խսկց. պատվով թախանձել, քաղաքավարի կերպով խնդրել
всё чест-честью - խսկց. ամեն ինչ կարգին
с честью выйти из положения - դրությունից պատվով դուրս գալ
отдать честь - ռազմ. պատիվ տալ
отдать честь - պատվել, հարգանք մատուցել, մեծարել

честь - բացատրություն

1. ж.
1) Моральное, профессиональное, социальное и т.п. достоинство, вызывающееуважение к самому себе или со стороны окружающих.
2) а) Почет, уважение.
б) Знаки внимания, оказываемые кому-л.
3) То, что придает кому-л., чему-л. ценность, достоинство; то, чем гордятся.
4) устар. Целомудрие, непорочность женщины.
2. несов. перех. устар.
1) Читать.
2) Считать, полагать.