чародей - ( чароде́й )
արական
чародей - Թարգմանություն
-
կախարդ, դյութ, հմայող, թովչորդ, թովիչ
поэт - чародей - թովիչ բանաստեղծ
- հմայող, գերող մարդ
чародей - Օրինակներ
чародей - բացատրություն
м.
1) Волшебник, колдун.
2) перен. Тот, кто пленяет, очаровывает чем-л.
1) Волшебник, колдун.
2) перен. Тот, кто пленяет, очаровывает чем-л.