обаяние - ( обая́ние )


обаяние - Թարգմանություն

  1. հմայք, թովչանք, դյութանք, հրապույր
    находиться под обаянием (кого-чего) - (մեկի, մի բանի) հմայքին ենթարկված լինել
  2. հնացած հմայվածութ յուն, հրապուրվածություն, դյութվածություն

обаяние - Օրինակներ

обаяние - բացատրություն

ср.
1) Покоряющее влияние, притягательная сила; очарование (первоначально -колдовская сила).
2) устар. Состояние человека, очарованного чем-л., находящегося под влияниемчего-л.