изгнанник - ( изгна́нник )

արական


изгнанник - Թարգմանություն

աքսորյալ, աքսորական, տարագիր, վտարանդի, հալածական անձ

изгнанник - Օրինակներ

изгнанник - բացատրություն

м.
Тот, кто находится в изгнании (2) и лишен возможности жить на родине.