փառակից - բացատրություն
[ածական]
Փառքին ընկերակից, միևնույն փառքին արժանացած:
Փառքին ընկերակից, միևնույն փառքին արժանացած:
փառակից - հոմանիշներ
ա. Համափառ, համապատիվ, պատվակից, (հնց.) համափառական, միավւառ, հավաս արա փառ, զուգափառ, զուգապատիվ: