փաթի, [գոյական]
1. Առարկայի շուրջը փաթաթած թելի՝ պարանի՝ երիզի ևն յուրաքանչյուր պտույտը, տակ:
2. Շուրջպարի մի շրջան:
3. Պտույտ, շրջան:
4. Արտի մի ծայրից մինչև մյուսը վարելով մեկ անգամ գնալ-գալը:
5. (փոխաբերական) Շերտ, ծալք:

1) գ. է. Շրջան, պտույտ: 2. Անգամ, հեղ:

2) գ. (բրբ.) Փոթ, ծալք, ոլորք, կուղ:

ի 1. Виток. 2. (բրբ.) Тур (таят). 3. Оборот. ◊ Փաթ ընկնել 1) заплетаться (о языке), 2) перепутаться. Փաթ տալ 1) совершить виток, оборот, 2) обвить.