տխրածին - բացատրություն
[ածական]
1. Տխրություն ծնող՝ պատճառող, տխրությամբ համակող: Տխրածին երգ:
2. Տխրությունից՝ վշտից ծնված՝ ծագած՝ առաջացած, տխրության պատճառած՝ առաջ բերած:
Տխրածին հառաչ:
1. Տխրություն ծնող՝ պատճառող, տխրությամբ համակող: Տխրածին երգ:
2. Տխրությունից՝ վշտից ծնված՝ ծագած՝ առաջացած, տխրության պատճառած՝ առաջ բերած:
Տխրածին հառաչ: