վիշապի, [գոյական]
1. (դիցաբանություն): Ամպրոպային չար ոգի՝ փոթորկի անձնավորումը, որ աշխատում է կլանել արեգակը:
2. Պտուտահողմի անձնավորումը, սատանի քամի, թաթառ:
3. (առասպելաբանություն): Թևավոր առասպելական հրեշ, որ կլանում է մարդկանց ու կենդանիների:
4. (առասպելաբանություն): Առհասարակ հրեշ, դև:
5. Վիշապօձ:
6. (առասպելաբանություն): Օձի շապկով հրեշանման մարդիկ, որոնք ապրում էին քարայրներում և իբրև թե իրենց զորքերով միմյանց դեմ էին կռվում:
7. (առասպելաբանություն): Ծովային հրեշ:
8. (պատմական, ճարտարապետություն): Վիշապակերպ թևավոր արձաններ, որ կանգնեցվում էին շենքի գլխավոր մուտքի առջև:
9. (պատմական): Ձկան կերպարանքով մեծ քարե արձան՝ որպես պաշտամունքային սրբություն:
10. (կենդանաբանություն): Արևադարձային երկրներում ծառերի վրա ապրող մողես:
11. (փոխաբերական) Չարագործ՝ արյունարբու մարդ, հրեշ:
12. (աստղագիտություն): Հյուսիսային երկնակամարի համաստեղություններից մեկը, որ գտնվում է Մեծ արջի մոտ:

գ. 1. Թաթառ, քաջքաքամի, սիփոն (հզվդ), (բրբ.) ուշապ, սատանի քամի: 2. (դից.) Հրեշ, լևիաթան խ. Գրոց), (հնց ) դրակոն, հուշապ:

ի 1. Дракон. 2. Гидра. 3. (պատմ., ճրտրպ.) Вишап. ◊ Վիշապ օձ, տե՛ս Վիշապօձ։