վիճել - բացատրություն
[չեզոք բայ]
1. Վեճ վարել, հակաճառել, վիճաբանել:
2. Առարկել, ընդդիմանալ (խոսքով), դիմաղրել, ընդդիմախոսել:
3. Խոսքակռիվ տալ, խոսքով կռվել:
4. (փոխաբերական) Մրցել:
5. (փոխաբերական) Կռվել, պայքարել, բախվել: Ալիքներն են հորդ՝ վիճում քամու հետ (Մ. Գորկի):
1. Վեճ վարել, հակաճառել, վիճաբանել:
2. Առարկել, ընդդիմանալ (խոսքով), դիմաղրել, ընդդիմախոսել:
3. Խոսքակռիվ տալ, խոսքով կռվել:
4. (փոխաբերական) Մրցել:
5. (փոխաբերական) Կռվել, պայքարել, բախվել: Ալիքներն են հորդ՝ վիճում քամու հետ (Մ. Գորկի):
վիճել - հոմանիշներ
չբ. 1. Հակաճառել, վիճաբանել, ընդդիմախոս ել, բանավիճել, (հնց) կագել, հիճել: 2. Կռվել, պայքարել: 3. Տես վիճարկել: 4. Գլուխ դնել (խսկց.):
վիճել - հականիշներ

վիճել - ռուսերեն թարգմանություն
եցի Спорить, поспорить, заспорить.
վիճել - անգլերեն թարգմանություն
բ. argue (against, about), dispute, have an argument (about); (բանավիճել) debate, discuss; () ճաշւսկի մասին' շուրջը չեն վիճելում ասցվ. tastes differ.
1) quarrel,contend
2) argue,wrangle,face off
1) quarrel,contend
2) argue,wrangle,face off
վիճել - դարձվածքներ
